Suggesties voor rouwteksten

Hierbij vindt u een selectie van teksten van troost en meeleven.

Afscheid nemen,
betekent achterblijven,
omringd door stilte en gemis.
Verdriet dat nergens onderkomen vindt.
Een teder aanraken van dingen
die onontvreemdbaar zijn.

Dat woord, die plek
en de herinneringen
vol warmte en innigheid,
zoals de dagelijkse jas
die op een stoel bleef hangen
en herbergt wat er niet meer is.

De kamer wordt een schrijn
van pijn en hunker
naar oneindigheid.
Want alle armen zijn te kort
om voor altijd
het liefste te omarmen.

(Kris Gelaude)

Afscheid nemen is moeilijk,
wetend dat woorden niet volstaan.
Elk van ons zou zijn eigen verhaal kunnen schrijven
over wat je voor ons was,
nog voor ons bent
en blijven zal.

Woorden volstaan niet
om de vrouw te beschrijven die je was.
We hebben met je geleefd,
we hebben van je gehouden.
Jij van ons.
Het was goed.

Als de zon ooit onderging,
dan is het vandaag gebeurd,
toen jij van ons wegging,
diep beweend, diep betreurd.

Zo diep in ons hart getroffen,
laat jij ons nu alleen.
en wat ons rest aan smart,
is slechts een kille steen.

(Stijn Hemelrijck)

Denk aan mij terug,
maar niet in dagen van pijn en verdriet.

Denk aan mij terug
in de stralende zon.

Hoe ik was toen ik alles nog kon.

(Tonia van der Wal)

Die morgen was zij moe en zwaar
en talmende opgestaan
en had met achteloos besef
haar dagelijks doen gedaan.

Zij ging verloren door het vertrek
met ongevoelde schreden,
behaspelende dit en dat,
verschrikkende zonder reden.

Als plotseling met een vreemd gevoel
zich iets in haar bewoog
en een nieuwe en wondere zekerheid
haar door de gedachten vloog.

En met een diepere ademtocht
was zij even neergezegen
en toefde een ogenblik totdat
zij zichzelve had herkregen.

(Jan Hendrik Leopold)

Drijf met de wolken
dans op de zee,
vlieg met de vogels
een leven lang mee.
Heb oog voor een ander
kijk steeds om je heen,
wie houdt van de mensen
is nooit meer alleen.

Een dag zonder jou
is een kamer zonder bloemen
Een dag zonder jou
kun je geen dag meer noemen

Een hand, een woord, een gebaar doen zo goed
als je iemand die je lief hebt verliezen moet
De lege plek, het doet zo’n pijn
maar in gedachten zal hij altijd bij ons zijn

Afscheid nemen is loslaten
en toch nog iets van die persoon in je houden
afscheid nemen is dag zeggen
en proberen alleen verder te gaan
met de steun die je gekregen hebt.

Rozen als afscheid, rozen vol rouw
rozen vol liefde, enkel voor jou
Je laatste rozen
zorgvuldig uitgekozen
Als blijk van dank voor jouw bestaan
waarin wij een eindje mee mochten gaan

Een storm raast over de wereld
Plotseling zwijgt een grote stem
Iedereen staat stil en draait zich om

Als je door verdriet wordt neergeslagen
het waarom aan niemand kunt vragen
dan is het fijn dat je zoveel goede mensen ziet
ook al vinden zij de juiste woorden niet

Jarenlang bepaalde hij de koers,
nu geeft hij het roer uit handen.
Dankbaar zijn wij dat wij mee konden varen.

ik zie je handen voor mij liggen
eens zo vaardig, nu zo stil
duizend dingen, duizend zaken
die ik nu opeens nog weten wil.
Ik wil met je praten je horen vertellen
Ik weet, het kan niet meer
In mijn gedachten zal je altijd bij mij blijven
Ik zal je missen, elke dag weer.

Je verleden bestond uit werken en een groot besef van plicht
dit alles bepaalde steeds weer jouw gezicht
Je was een man van weinig woorden
herkenbaar voor hen die echt bij je hoorden
Een vriend, oprecht, waar je altijd op kon bouwen
jouw woord gaf ons een grenzeloos vertrouwen
Bescheidenheid stond in het vaandel van je leven
liefde en vriendschap, dat is wat je altijd hebt gegeven

Het diepste verdriet
wordt zo dikwijls verzwegen
Voor ’t diepste geluk
schieten woorden tekort
Wij zijn met ons diepste
verlangen verlegen
Waar ’t liefste bezit
slechts herinnering wordt

Jouw sterven is zo moeilijk te verwerken
het doet nog zoveel pijn
te moeten leven met de gedachte
dat jij nooit meer bij me zult zijn
Jouw sterven is zo moeilijk te begrijpen
afscheid nemen ging niet meer
te weten dat ik jou voorgoed moet missen
dat doet zo verschrikkelijk veel zeer
Ik had je nog zoveel te zeggen
nog zoveel dingen uit te leggen
maar ik weet, er komt een keer
dan zien wij elkander weer

Je naam staat in ons hart geschreven
het eind kwam veel te gauw
Maar in gedachten blijft steeds leven
je liefde, zorgzaamheid en trouw

Hij had de schoonheid van de akkers lief
’t land van vruchtbaarheid en ruimte
tot ook zijn dromen kleiner werden
een tuintje, een plaatsje, dieren en wat gerief
maar nu een hemel zonder grenzen

Verder van de wereld weg
Elke dag een beetje
Dichter naar de hemel toe
Elke dag een treetje
– Toon Hermans –

In de tunnel van verdriet
waar je licht noch toekomst ziet
waar ’t gemis je lichaam raakt
waar je hete tranen laat
tot in je ziel de leegte voelt
daar is het leven onderkoeld
afscheid nemen doet zo’n pijn
en ’t zal altijd bij me zijn
blijven tot m’n laatste snik
je liefste verliezen blijft, weet ik